Rodzaje Pasożytów

Według Światowej Organizacji Zdrowia ponad 90% ludzkości jest nosicielami pasożytów, drobnoustrojów lub grzybów.
Pasożyty to wróg niedoceniany dziś przez większość ludzi dbających o swoje zdrowie.

Co to takiego pasożyt? – to organizm, żyjący kosztem swojego żywiciela, czyli Ciebie lub mnie.
Pasożyty gorliwie żywią się naszą energią, naszymi komórkami, naszymi witaminami, minerałami i zatruwają nas produktami swojej działalności życiowej. Podstępność i zagrożenie wynikające z inwazji pasożytniczych polega na tym, że zwykle nic przy nich nie boli i nic nie niepokoi! Pasożyty zdolne są żyć w organizmie człowieka przez lata, a nawet dziesięciolecia, w żaden sposób się nie zdradzając. Ich obecność powoduje jednak poważne problemy zdrowotne, czyli tzw. choroby pasożytnicze. Pasożyt „wijąc sobie gniazdko” (otorbiając się) w narządach i tkankach, powoduje ich uszkodzenia, tworzy mechaniczne przeszkody w funkcjonowaniu organizmu, uszkadza tkanki nabłonkowe narządów, otwierając drogę infekcji, prowokuje długo utrzymujące się ogniska zapalne, osłabia system odpornościowy organizmu.
Choroby wywołane przez pasożyty są często bardzo trudne do zdiagnozowania i niektóre schorzenia są błędnie rozpoznawane, podczas gdy częstą przyczyną są właśnie infekcje pasożytnicze.

Doktor Donald Kelley uważa, że "(...)pasożyty stanowią główną przyczynę otyłości, ponieważ pozbawiają ludzki organizm niezbędnych substancji odżywczych, pozostawiając mu tylko puste kalorie(...)”. Organizm zaczyna domagać się coraz więcej pożywienia, ponieważ brakuje mu tak potrzebnych witamin i minerałów.

Przywra kocia (Opistorchis felineus)

Płaski robak o długości 10 mm. Rodzaj pasożytniczych trematod, pasożytujących na organizmach stałocieplnych i powodujących u człowieka opistorchozę – schorzenie, charakteryzujące się przebiegiem chronicznym z uszkodzeniem wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki. Człowiek zaraża się przy spożyciu niewystarczająco dosmażonej ryby. Pasożyt jest chorobotwórczy, może powodować marskość wątroby, czasem – rakowe zwyrodnienia tkanek.

Przywra płucna (Paragonimus)

Przywra płucna to helmint, który poraża głównie organy oddychania. Choroba wywołana tym helmintem to paragonimoza. Dorosłe osobniki o długości 8-16 mm, szerokości 4-8 mm, pasożytują w płucach, ale czasem mogą przenikać do mięśni (w tym: do przepony), mózgu; zamknięte są w cyście o średnicy 50mm i więcej. Głównymi objawami paragonimozy są reakcje toksyczno-alergiczne i wtórne infekcje bakteryjne i grzybiczne-mukormykoza-rodzaj grzybicy górnych dróg oddechowych i płuc spowodowanych grzybem z rodziny Mucor. Przy przedostaniu się helmintów do mózgu, możliwe są uszkodzenia mózgu.

Rzęsistek trichomonas

Jednokomórkowy pasożyt z rodziny Trichomonadidae, powodujące rzęsistkowicę. Człowiek jest ich jedynym naturalnym nosicielem. Zachorowanie przekazywane jest drogą płciową, przez wodę,basen,żywność,pościel,bieliznę,wannę,w gabinetach stomatologicznych i ginekologicznych. Rosyjska biolog Swiszczowa twierdziła ,że góz złośliwy to skupisko jednokomórkowych pasożytów rzęsistka w stanie spoczynku-chodzi o niektóry typy nowotworów. Występuje powszechnie; w Europie - co roku - zapada na nie około 6,5 mln kobiet. Średnio do 25% kobiet prowadzących aktywne życie seksualne, zarażone jest rzęsistkami. U mężczyzn powszechne są uszkodzenia cewki moczowej i gruczołu krokowego. Objawy są zwykle niewyraźne, co związane jest z usuwaniem znacznej części rzęsistków przy oddawaniu moczu. U mężczyzn przewlekłość procesu prawie w 100% przypadków prowadzi do rozwoju przewlekłego zapalenia prostaty! Rzęsistek zasiedla cały organizm za pośrednictwem krwi i limfy. Jelitowa postać rzęsistka powoduje takie choroby jak : krwawienie z jelita grubego, zapalenie śluzówki jelita grubego i cienkiego, nadżerki, polipy, wrzody. Próchnica i paradentoza to również przyczyna zarażeniem rzęsistkiem.

LAMBLIA (Giardia lamblia)

Duży wiciowiec o gruszkowatym kształcie – powoduje lambliozę. Pierwotniak występuje powszechnie. Podstawowy mechanizm zarażenia jest fekalno-oralny, przez zabrudzone ręce, zabawki, żywność i wodę. W organizmie człowieka lamblie rozmnażają się w ogromnych ilościach. Formy wegetatywne mogą istnieć tylko na powierzchni błony śluzowej; zaburzając trawienie przyścienne, zaburzają motorykę jelita cienkiego. Pogarsza się wchłanianie tłuszczów, węglowodanów, witamin. Objawy: biegunka, zmęczenie, obrzęki, apatia, utrata masy ciała, zmniejszone łaknienie, bladość, skłonność do krwotoków i drgania mięśni.

Włosogłówka (Trichuris trichiura)

Długość 3-5 cm, rozpowszechnione na całym świecie. Zarażenie włosogłówką dokonuje się tak samo jak zarażenie glistami: wydalane z ekskrementami żywiciela jaja rozwijają się w środowisku zewnętrznym .Długość życia wynosi ok. 5 lat. Włosogłówka pasożytuje w jelicie ślepym i wyrostku robaczkowym, przy masywnych inwazjach – na całej długości jelita grubego, do odbytu. Dorosłe osobniki przyczepiają się do ściany jelita, przebijając ją cienkim, przednim końcem, gruby koniec ciała zawisa w świetle jelita .Przy zarażeniu włosogłówką zwykle występują nudności, bóle głowy, nieżyt okrężnicy,zapalenie wyrostka robaczkowego,nierzadko też na uszkodzonych odcinkach jelita pojawiają się cysty, polipy i guzy.

Pasożyty mózgowe (Toxoplasma gondii)

Wywołują toksoplazmozę – infekcję pasożytniczą, charakteryzującą się przewlekłym przebiegiem, uszkodzeniem układu nerwowego, powiększeniem wątroby i śledziony, częstym uszkodzeniem mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego. Choroba jest powszechnie spotykana. Zarazek został wyizolowany od wszystkich ssaków i wielu ptaków. Zarażenie człowieka dokonuje się drogą pokarmową, przy spożywaniu surowych lub półsurowych produktów mięsnych, ale częściej poprzez niemyte warzywa i owoce. Prawdopodobieństwo zachorowania na toksoplazmozę wzrasta z wiekiem. Badania serologiczne stwierdziły Toxoplasma gondii u 50% dorosłych Europejczyków. Większość przypadków toksoplazmozy przebiega bezobjawowo.

Tęgoryjec dwunastnicy (Ancylostoma duodenale)

Robak obły o dł. 0,5-1,5 cm.

Długość życia dorosłych osobników w organizmie człowieka to 4-8 lat, jednak większość jest wydalana na zewnątrz w pierwszym roku życia. Do organizmu człowieka tęgoryjce dostają się z niemytymi warzywami, owocami lub poprzez brudne ręce. Larwy tęgoryjców aktywnie przedostają się przez skórę. Po przeniknięciu larwy migrują drogami krwionośnymi i limfatycznymi do naczyń włosowatych płuc. Stąd przenikają do dróg oddechowych, dochodzą do gardła, gdzie są przełykane. Uszkodzenia jelit objawiają się zgagą, bólami w okolicy nadbrzusza, symulującymi rozwój choroby wrzodowej dwunastnicy. Zarażenie tęgoryjcem może być przyczyną znacznej anemii z uwagi na to że odżywia się krwią.

Tasiemiec nieuzbrojony (Taeniarhynchus saginatus)

Duży helmint, pasożytujący w jelicie cienkim, długość sięga 5-6 m i więcej, główka (1-2 mm) wyposażona jest w 4 przyssawki, szyjka przechodzi w ciało, utrzymujące 1000-2000 proglotydów, z których każdy może zawierać do 150 000 jaj; wągry mają średnicę do 0,5 mm, zawierają główkę dojrzałego robaka. W jelicie cienkim główka uwalnia się z wągra i przymocowuje się do jego ściany, po 3 miesiącach kształtuje się dojrzały robak. W organizmie żywiciela pośredniego mogą żyć od roku do dwóch lat.Objawy zarażenia tasiemcem bywają różne-bóle brzucha, mdłości, zwiększone łaknienie, nadwaga lub niedowaga, problemy ze spaniem, problemy neurologiczne.

Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium)

Długość do 2 m. Długość życia w jelitach człowieka od 3 do 17 lat! „Tasiemcem świńskim” człowiek zaraża się, spożywając zakażoną, niedosmażoną wieprzowinę lub kiełbasę. Larwy rozwijają się w mięśniach, rozprzestrzeniają się przez ośrodkowy układ nerwowy - do innych tkanek i narządów – i wreszcie przysysają się do górnego odcinka jelita cienkiego. Tasiemiec świński wyrządza człowiekowi - będącemu nosicielem - ogromne szkody, jeśli nierozwinięte larwy - wągry-dostaną się do tkanki mięśniowej serca lub do mózgu. Rosnące wągry uciskają tkankę i powodują zapalenia i zwyrodnienia mięśni. Larwy tasiemca mogą powodować ciągnące się latami bóle głowy, uszkodzenia układu nerwowego, choroby psychiczne.

Glista ludzka (Ascaris)

Robaki obłe dł. ok 20-40 cm. Miejsce występowania to jelito cienkie. Larwy przechodzą rozwój w płucach.

Owsiki (Oxyuris)

Długość owsików waha się od 10 do 13 mm. Występują w jelicie grubym. Zarażenie owsikami powoduje chorobę zwaną enterobiozą. Zarażenie jest powszechne wśród dzieci. Owsiki wydzielają silne toksyny które rozregulowują układ nerwowy, powodując rozdrażnienia i depresję.

Glista psia (Toxocara canis)

Zarazić się można wyłącznie od psów, u których toksokara wydostają się na zewnątrz z fekaliami. Kocia odmiana pasożyta jest dla człowieka nieszkodliwa. Jedna samica toksokara znosi dziennie co najmniej 12 500 jaj. Zarażenie prowadzi do bólów brzucha, trudności w oddychaniu (które mogą przejść w astmę) i do problemów z układem nerwowym. Podobnie jak u glisty Askaris larwy przechodzą rozwój w płucach.

Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium latum)

Pasożyt jelitowy. Żywicielem ostatecznym jest człowiek, pies, kot, dzikie ssaki. Okres życia w organizmie człowieka wynosi do 25 lat! Długość jednego osobnika dochodzi do 20 metrów, szerokość 1-1,5 cm. Ciało składa się z kilku tysięcy segmentów; wszystkie niezbędne i korzystne dla siebie substancje bruzdogłowiec wchłania całą powierzchnią ciała. Zarazić się można spożywając surową, niewystarczająco osoloną rybę, raki i ikrę. Z regóły bytuje w dwunastnicy gdzie prowadzi spokojny obfity w pożywienie żywot. Częste problemy z żoładkiem, dwunastnicą, zgaga, bóle brzucha,wymioty - to tylko niektóre objawy.